W przypadku czarnej porzeczki (Ribes nigrum L.) pękanie pąków wiąże się z ukorzenieniem. Zastosowano różne zabiegi w celu przerwania spoczynku pąków, aby ocenić ich wpływ na ukorzenienie. Z 8-letnich krzewów polowych zebrano jednoroczne pędy odmiany Wellington. Ze środkowego obszaru każdego pędu przygotowano pojedyncze sadzonki pączkowe o długości 25-30 mm. Sadzonki moczono przez godzinę w roztworach KNO3 o trzech różnych stężeniach 0, 1 i 5%. Nawożenie 5% roztworem KNO3 skutkowało bardziej zaawansowanym etapem rozwoju pąków i największą liczbę korzeni na sadzonkę (tabela 1). Jedna godzina moczenia w KNO3 w porównaniu z dwiema, czterema i ośmioma godzinami dawała równy lub bardziej zaawansowany etap rozwoju pąków i większą liczbę korzeni. Wyniki eksperymentu porównawczego wpływu różnych azotanów (KNO3, Ca(NO3)2, Mg(NO3)2, NH4NO3, NaNO3 i Zn(NO3)2), KNO3 były zbliżone do najbardziej zaawansowanego pękania pąków i największej liczby korzeni.
Tabela 1. Wpływ moczenia pojedynczej sadzonki z pączkami czarnej porzeczki w roztworach KNO3. Oceny dokonano 40 dni po przeprowadzeniu zabiegu.
