Bezpośredni wpływ na pH ryzosfery ma pobór składników z roztworu glebowego. Od formy, w jakiej składniki odżywcze są podawane roślinie, uzależnione są zmiany pH w ryzosferze.
Na wielkość zmian pH w ryzosferze wpływa buforowość gleby oraz ilość podawanego nawozu. Ziemniaki uprawiane na glebach o niskiej pojemności buforowej wymagają dużej ilości nawozu. Może to powodować dramatyczne zmiany pH ryzosfery. Jeśli przy początkowym pH wynoszącym 4,5 zostanie zastosowany azot amonowy, wartość pH w ryzosferze może się zmniejszyć do pH 3,0. Jeśli zastosowany zostanie azot azotanowy, wartość pH w ryzosferze może wzrosnąć do pH 6,0. Zatem odczyn roztworu glebowego będącego w bezpośrednim kontakcie z korzeniami może być 1000x bardziej kwasowy, gdy stosowany jest produkt amonowy, niż w przypadku azotu azotanowego. Wartości pH w okolicy pH 3,0 są nie tylko toksyczne dla korzeni roślin, ale też eliminują dostępność innych składników odżywczych. Konkurujące kationy
Azot amonowy to kation, który bezpośrednio konkuruje o pobór z innymi ważnymi kationami, takimi jak potas, wapń czy magnez. Konkurowanie kationów prowadzi do nierównowagi powodującej nieprawidłowy wzrost roślin.
W uprawie bezglebowej nigdy nie wolno podawać roślinom roztworów zawierających więcej niż 20% związków amonowych. W uprawie hydroponicznej i GFT do roztworu składników odżywczych można dodać maksymalnie 5% amonu w celu regulacji odczynu mieszanki. Im bardziej piaszczysta jest gleba, tym bardziej uprawa zbliżona jest do techniki bezglebowej lub hydroponicznej. W przypadku ziemniaków uprawianych w piaszczystych glebach Prowincji Przylądkowej Zachodniej, maksymalne dozwolone stężenie amonu powinno wynosić 20%. Dla właściwego wzrostu roślin i poziomu plonu wskazane są jednak niższe wartości. Nitryfikacja
Nitryfikacja to proces utleniania podanych związków amonowych do azotanów, przeprowadzany w glebie przez bakterie nitryfikacyjne.
W glebach piaszczystych (<5% gliny) proces nitryfikacji nie zachodzi, a podany nawóz amonowy pozostaje w formie amonowej.
Proces nitryfikacji jest hamowany przy niskich temperaturach (sadzenie zimowe). Na nitryfikację brakuje też czasu przy regularnym nawożeniu (codziennie lub raz w tygodniu). Dodatkowo okres, w którym związki amonowe mają (stosunkową) przewagę nad azotanem, jest niekorzystny dla wzrostu rośliny i poziomu plonu, nawet jeśli nitryfikacja przebiega, ale nie została jeszcze ukończona! Oszczędność energii
Azotan jest przekształcany w związki azotowe przede wszystkim w liściach roślin. Silnikiem tego procesu jest energia świetlna. Natomiast związki amonowe są przekształcane w związki azotu wyłącznie w korzeniach. Energia zużywana w tym procesie pochodzi z węglowodanów i cukrów. Nadmiar azotu amonowego powoduje ubytek węglowodanów, czego efektem jest niższa jakość i poziom plonu. Chlorki i jakość ziemniaków
Choć nie wszyscy się zgadzają, wykazano, że nawozy bezchlorkowe zwiększają zawartość masy suchej, skrobi oraz ciężar właściwy bulw. Są one preferowanym źródłem w przypadku ziemniaków przemysłowych i przeznaczonych na frytki. Wbrew obiegowej opinii nawozy bezchlorkowe nie mają wpływu na wielkość plonu ziemniaków. Sposobów na zwiększenie zbiorów należy raczej szukać w maksymalizacji zawartości azotanów i minimalizacji ilości związków amonowych przez podawanie azotanu wraz z potasem (Ultrasol® K Plus).
Zbilansowane składniki odżywcze
Ultrasol® K zawiera azotan, rolnicy mogą podawać maksymalnie wysoką ilość azotanów i niską amonów. Nie można tego osiągnąć, nawożąc chlorkiem potasu (KCl) lub siarczanem potasu (K2SO4). Oznacza to, że stosując Ultrasol K Plus, rolnik podaje ziemniakom dwa najważniejsze dla nich składniki odżywcze w odpowiedniej postaci.
Nawożenie wyłącznie chlorkiem potasu (KCl) powoduje podawanie nadmiernej ilości chlorków, co ma negatywny wpływ na rośliny. Podawanie wyłącznie siarczanu potasu (K2SO4) powoduje zaburzenie równowagi siarczanów (SO4) w roślinach.
Podsumowanie
KNO3 zwiększa pH w ryzosferze, zmniejsza konkurencję pomiędzy kationami, nie zawiera chlorków, zapewnia zrównoważone odżywianie, wspiera maksymalną produkcję węglowodanów i nie wymaga nitryfikacji. Zatem KNO3 wpływa korzystnie na plon i jakość ziemniaków, gdy stosowany jest w poniższych warunkach:
• gleba kwaśna;
• gleba piaszczysta;
• częste podawanie dużych ilości nawozu;
• niskie temperatury;
• zastosowanie, w którym obecność chlorków jest niewskazana (frytki, przetwarzanie);
• uprawy, w których kluczowe znaczenie ma maksymalna produkcja węglowodanów (Brix, ciężar właściwy). Treść dostarczona przez
Duncan Napier
Kierownik techniczny SQM Africa Wyłączenie odpowiedzialności
Informacje zawarte w niniejszym dokumencie podano zgodnie z najlepszą wiedzą firmy SQM i przekonaniem, że są one prawidłowe. Konkretne warunki zastosowania sugerowanych produktów pozostają poza naszą kontrolą. Nie udziela się gwarancji co do dokładności jakichkolwiek danych lub stwierdzeń zawartych w niniejszym dokumencie. SQM w szczególności nie ponosi odpowiedzialności za zastosowanie podanych zaleceń oraz w żadnym przypadku nie odpowiada za szczególne, przypadkowe lub następcze straty mogące być skutkiem takiego zastosowania. |
|
