W Indiach, w Ludhijanie, przez 4 lata prowadzono eksperyment terenowy z bawełną kosmatą (Gossypium hirsutum L.) w celu określenia wpływu na uprawy bawełny nawożenia dolistnego jako uzupełnienia podawanych doglebowo składników odżywczych. Badanie przeprowadzono na glebie ilastej, niewapiennej, o niskiej zawartości węgla organicznego i średniej zawartości dostępnego fosforu i potasu. Zabiegi składały się z tych aplikowanych w uprawach kontrolnych (nawóz stosowany doglebowo) i z 4 uzupełniających oprysków zawierających 2% azotanu potasu, 2% mocznika i 2% chlorku potasu przeprowadzanych w odstępach tygodniowych, począwszy od zawiązania kwiatów. Średnie dane z 4 lat wskazują, że plon bawełny nieoczyszczonej w porównaniu z niepoddaną opryskom uprawą kontrolną wzrósł o 36,3% po zastosowaniu azotanu potasu, o 27,2% po zastosowaniu mocznika i o 22,4% po zastosowaniu chlorku potasu (Tabela 1). W przypadku azotanu potasu najbardziej wzrosła też liczba kwiatów i torebek nasiennych na roślinę. Pod względem zwrotu netto azotan potasu był najbardziej opłacalny i działał lepiej niż mocznik i chlorek potasu (Rysunek 1).
Tabela 1. Wpływ oprysków dolistnych w porównaniu z uprawą kontrolną niepoddaną opryskom
Rysunek 1. Wpływ zastosowań dolistnych na zwrot netto (Rs/ha) dla bawełny.