Doświadczenia wazonowe przeprowadzone przez Bestera i Maree (1990 r.) wyraźnie wykazały korzyści stosowania azotanu potasu względem użycia nawozów na bazie chlorku potasu lub siarczanu potasu do hodowli ziemniaka. W tych doświadczeniach zastosowano identyczne ilości substancji odżywczych. Zastosowanie azotanu potasu w warunkach kontrolowanego odżywiania i środowiska przełożyło się na zwiększony plon bulwy (patrz rys. 1). Nawożenie roślin ziemniaka azotanem potasu (patrz tabela 1) umożliwiło uzyskanie większej ilości bulw i zauważalne zwiększenie ich wielkości.
Rysunek 1. Średni plon bulw (g/wazon) przy zastosowaniu trzech źródeł potasu na przestrzeni dwóch sezonów upraw.
Tabela 1. Wpływ źródeł potasu na uzyskaną średnią wagę bulwy (g) oraz ilość bulw.
