Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν να διερευνηθεί η ανοχή στην αλατότητα σε πέντε ποικιλίες ντομάτας (Lycopersicon esculentum Mill.) ως απόκριση στα αυξανόμενα επίπεδα νιτρικού καλίου. Σπορόφυτα ντομάτας μεταφυτεύτηκαν σε γλάστρες γεμισμένες με εκπλυμένη άμμο και καλλιεργήθηκαν σε θερμοκήπιο στο Σουλτανάτο του Ομάν. Στις καλλιέργειες προστέθηκε διάλυμα Hoagland μισής ισχύος. Οι θεραπείες ήταν οι εξής: μάρτυρας (EC 1,3 mS/cm), 50 mM NaCl (EC 5,5 mS/cm), 50 mM NaCl + 4 mM KNO3 (EC 6,8 mS/cm), 50 mM NaCl + 8 mM KNO3 (EC 7,5 mS/cm) και 50 mM NaCl + 16 mM KNO3 (EC 8,0 mS/cm). Εφαρμόστηκε υδρολίπανση τρεις φορές την εβδομάδα και οι θεραπείες ταξινομήθηκαν σε τυχαιοποιημένες ομάδες σε ελεύθερη διάταξη με τέσσερις όμοιες καλλιέργειες ανά θεραπεία.
Το ύψος των μίσχων της ντομάτας μειώθηκε υπό συνθήκες αλατότητας (50 mM NaCl) κατά 11%, αλλά αυξήθηκε κατά 6% με την εφαρμογή 4 mM KNO3 σε 50 mM NaCl σε σύγκριση με τον μάρτυρα χωρίς θεραπεία. Το ποσοστό καρπόδεσης δεν επηρεάστηκε σημαντικά από τη θεραπεία αλατότητας, αλλά όταν προστέθηκαν 4 ή 8 mM KNO3 στο διάλυμα θρεπτικών ουσιών, το ποσοστό καρπόδεσης αυξήθηκε στατιστικά σημαντικά σε σχέση με τα φυτά μάρτυρες (Εικόνα 1). Η προσθήκη 4 και 8 mM KNO3 είχε επίσης ως αποτέλεσμα μια στατιστικά σημαντική βελτίωση του αριθμού των καρπών, της ποιότητας των καρπών (συνολικές διαλυτές στερεές ουσίες) και της απόδοσης σε σύγκριση με τον μάρτυρα (Εικόνα 1). Η προσθήκη 16 mM KNO3 στο αλατούχο διάλυμα βρέθηκε να είναι επιζήμια όπως υποδεικνύεται από το χαμηλότερο ξηρό βάρος των φυτών σε σύγκριση με τον μάρτυρα, πιθανώς λόγω του υψηλού επιπέδου αλατότητας.
Εικόνα 1. Η επίδραση της αλατότητας και του νιτρικού καλίου στα χαρακτηριστικά απόδοσης των φυτών σε ντομάτες θερμοκηπίου. Οι μέσοι όροι εντός των κατηγοριών που έχουν το ίδιο γράμμα δεν διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους στο επίπεδο 5%.
